ဆေးပြင်းလိပ်အငွေ့ကို ဘယ်လိုသတ်မှတ်သင့်လဲ။

ဆေးပြင်းလိပ်များကို ဆွေမျိုးတစ်ဦးနှင့် ပတ်ဝန်းကျင်တွင် သိမ်းဆည်းထားရန် လိုအပ်သည်။စိုထိုင်းဆ 70% ခန့်နှင့် အပူချိန် 20°C ခန့်။

ယေဘုယျအားဖြင့် ပေါင်းခံရေကို စိုစွတ်စေရန်အတွက် အသုံးပြုကြပြီး လတ်ဆတ်သောလေဝင်လေထွက်ကောင်းစေရန်နှင့် ၎င်း၏ အပူချိန်နှင့် စိုထိုင်းဆကို ထိန်းချုပ်ရန်အတွက် ဆေးပြင်းလိပ်ဘူးကို တစ်ပတ်လျှင် တစ်ကြိမ် ဖွင့်လှစ်ပါသည်။၎င်းကို အပူနှင့်ဝေးဝေးတွင်ထားကာ သင့်အိမ်၏ အအေးဆုံးနေရာတွင် ထားပါ။ဆေးပြင်းလိပ်ကို စိုစွတ်သောနေရာတွင် ထားသည့်အခါ၊ အနောက်နှင့် အပေါ်ဘက်တွင် နေရာအချို့ကို ချန်ထားသင့်ပြီး ဆေးပြင်းလိပ်များသည် နောက်ကျောနှင့် အပေါ်ပိုင်းနှင့် မနီးကပ်သင့်ပေ။အများအားဖြင့် ဆေးလိပ်မသောက်မီ အနည်းဆုံး ၄ နှစ်မှ ၅ နှစ်အထိ ဆေးပြင်းလိပ်ကို မွေးမြူထားရန် လိုအပ်သည်။

ဆေးပြင်းလိပ်ကြီးထွားမှုနှင့်ပတ်သက်၍ အတားအဆီးအရှိဆုံးအရာမှာ မြင့်မားသောစိုထိုင်းဆနှင့် ကြီးမားသောအပူချိန်ပြောင်းလဲမှုဖြစ်သည်။ဤပြောင်းလဲမှုပြီးနောက်၊ ကျူးဘားဆေးပြင်းလိပ်များတွင် အလွှာပေါင်းစုံမှ အရသာပြောင်းလဲမှုများကို သင် ဆေးလိပ်မသောက်နိုင်တော့ပါ။“ဆေးပြင်းလိပ်ခြောက်တွေကို ကယ်တင်နိုင်ရင်တောင် တစ်နှစ်ရဲ့အရသာ ၇၀ ရာခိုင်နှုန်းကို မရောက်နိုင်ပါဘူး။

ပရော်ဖက်ရှင်နယ်အဆက်မပြတ်စိုထိုင်းဆစနစ်ရှိပါတယ်။ဘုရင်ဂူဆေးပြင်းလိပ်မိုးငွေ့ရေမထည့်ဘဲ ရေမော်လီကျူး၏ အငွေ့ပျံခြင်းမှတစ်ဆင့် စိုစွတ်မှု လုပ်ဆောင်ချက်ကို ရရှိရန် လေထဲတွင် ရေမော်လီကျူးများကို အလိုအလျောက် စုဆောင်းနိုင်သည်။စိုထိုင်းဆသည် သတ်မှတ်တန်ဖိုးထက် ကျော်လွန်သောအခါ၊ အစိုးရအဖွဲ့အတွင်းရှိ စိုထိုင်းဆများကို ဖယ်ရှားရန် dehumidification system ကို စတင်ပါ၊ အတိအကျလိုအပ်ချက်များနှင့် ကိုက်ညီစေရန် dehumidification နှင့် humidification process ကာလအတွင်း စနစ်တစ်ခုလုံးသည် အပူချိန်အနည်းငယ်သာ ထိခိုက်ပါသည်။

ဆေးပြင်းလိပ်ပိုးမွှားများကို တားဆီးရန် တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်းမှာ အပူချိန်ထိန်းချုပ်မှုကို အားကိုးကြောင်း သတိပြုပါ။ဆေးပြင်းလိပ်ပိုးများ၏ သိပ္ပံအမည်မှာ Lasioderma serricorne ဖြစ်ပြီး အပူပိုင်း ပိုးမွှားဖြစ်သည်။ဤပိုးမွှားဥများကို ယေဘူယျအားဖြင့် 80 ဒီဂရီဖာရင်ဟိုက် (26.6 ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်) ဝန်းကျင်ရှိသော မြင့်မားသောအပူချိန်အခြေအနေအောက်တွင် အောင်မြင်စွာ အကောင်ပေါက်ရန်လိုအပ်ပါသည်။ထို့ကြောင့် ဆေးပြင်းလိပ်ကို သိုလှောင်စဉ်တွင် အပူချိန် ၂၆ ဒီဂရီထက် မပိုသင့်ပါ။ပိုမိုလုံခြုံစေရန်အတွက် ၎င်းကို ဒီဂရီတစ်ခုဖြင့် ချိန်ညှိမည်ဖြစ်သည်။ဆေးပြင်းလိပ်များ၏ သိုလှောင်မှု အပူချိန် 25 ဒီဂရီထက် မကျော်လွန်သရွေ့ ဆေးပြင်းလိပ်ပိုးများ ပြဿနာသည် အခြေခံအားဖြင့် ပေါ်လာမည်မဟုတ်ပေ။

ကံမကောင်းစွာဖြင့် ဆေးပြင်းလိပ်ပိုးများတွေ့ရှိပါက ကုသမှုနည်းလမ်းမှာ အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်နိုင်ပါသည်။

1. ပြုပြင်၍မရသော ဆေးပြင်းလိပ်များကို ဖယ်ရှားပါ။ဆေးပြင်းလိပ်သည် အပေါက်များ ပေါက်နေပါက ဆေးပြင်းလိပ်ကို စွန့်လွှတ်ပါ။

2. ဆေးပြင်းလိပ်ကို သေချာစစ်ဆေးပြီး ဆေးပြင်းလိပ်၏ မျက်နှာပြင်ပေါ်ရှိ အပေါက်ငယ်များကို ထုတ်ယူပါ။

3. စာရွက်ဖြူတစ်ရွက်ကို စားပွဲပေါ်ဖြန့်ကာ စက္ကူဖြူပေါ်တွင် မျက်နှာပြင်ရှိ အပေါက်များပါသော ဆေးပြင်းလိပ်ကို တစ်ပုံပြီးတစ်ည ဖြည်းညှင်းစွာ အကြိမ်အနည်းငယ် “စိမ်” လိုက်ပါက ဆေးရွက်ကြီးအရွက်များနှင့် ဆေးပြင်းလိပ်ပိုးများ ကြွေကျလာမည်ဖြစ်သည်။

4. ဤဆေးပြင်းလိပ်များကို အလုံပိတ်အိတ်တစ်ခုထဲတွင် ထုပ်ပိုးပြီး အပူချိန်နိမ့်သောနေရာတွင် နှစ်ရက်မှ သုံးရက်အထိ ရေခဲသေတ္တာထဲတွင် ထည့်ထားပါ။အပူချိန် သုညလောက်က ဆေးပြင်းလိပ်ပိုးနဲ့ ဆေးပြင်းလိပ်ပိုးဥတွေကို လုံးလုံးသေစေနိုင်ပါတယ်။

5. အပေါက်မပါသော သေတ္တာတစ်လုံးတည်းတွင်ရှိသော ဆေးပြင်းလိပ်များကို အလုံပိတ်အိတ်ထဲတွင်ထည့်ကာ ရေခဲသေတ္တာထဲတွင် တစ်ရက် သို့မဟုတ် နှစ်ရက်ကြာထည့်ထားခြင်းသည် အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။

6. ဆေးပြင်းလိပ်သေတ္တာကို သန့်စင်ရန် လိုအပ်သည်။စိုစွတ်နေတဲ့ အတွင်းအပြင် အပြင်ကို သန့်စင်အောင် ရေအနည်းငယ်နှစ်ပြီး သန့်ရှင်းတဲ့ အဝတ်စကို အသုံးပြုပြီး ပုံမှန်အတိုင်း အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။

ဆေးပြင်းလိပ်ပိုးမွှားများ မပေါက်မီတွင် ဆေးပြင်းလိပ်ဝယ်သူများသည် ၎င်းတို့၏ဆေးပြင်းလိပ်များတွင် ဆေးပြင်းလိပ်ပိုးဥများပါ၀င်သည်ဆိုသည်ကို ဘယ်တော့မှ မသိနိုင်ပါ။ဆေးပြင်းလိပ်ဝယ်သူများသည် ဆေးပြင်းလိပ်အချောထည်များ ရရှိပြီးနောက်၊ ဆေးပြင်းလိပ်ပိုးဥများကို ဖယ်ရှားရန် နည်းလမ်းမရှိပါ။၎င်းတို့လုပ်နိုင်သည့်တစ်ခုတည်းသောအရာမှာ ဆေးပြင်းလိပ်ဥ၏ ပေါက်ဖွားသည့်အပူချိန်ထက် ဆေးပြင်းလိပ်၏အပူချိန်ကို ကျော်လွန်မသွားပါစေနှင့်၊ ဆေးပြင်းလိပ်ဥတွင် ဆေးပြင်းလိပ်ဥကို အကန့်အသတ်မရှိ မြုံနေစေကာမူ ၎င်းတို့လုပ်ဆောင်နိုင်သည့် တစ်ခုတည်းသောအချက်မှာ၊